คัณฐีธัมมปทัฏฐกถา
ยกศัพท์แปล ภาค 4

เรื่องพระราธเถระ
1. 2/16 ตั้งแต่ อเถกทิวสํ ธมฺมสภายํ ภิกฺขู กถํ
เป็นต้นไป.
อถ ครั้งนั้น เอกทิวสํ ในวันหนึ่ง ภิกฺขู อ. ภิกษุ ท. กถํ
ยังวาจาเป็นเครื่องกล่าวว่า กิร ได้ยินว่า สารีปุตฺตตฺเถโร อ. พระ
เถระชื่อว่าสารีบุตร กตญฺญู เป็นผู้รู้ซึ่งอุปการะอันบุคคลอื่นกระทำแล้ว
กตเวที เป็นผู้รู้ซึ่งอุปการะตอบอันตนกระทำแล้วโดยปกติ (หุตฺวา)
เป็น สริตฺวา ระลึกได้แล้ว อุปการํ ซึ่งอุปการะ กฏจฺฉุภิกฺขามตฺตํ
อันมีภิกษุอันบุคคลพึงถือเอาด้วยทัพพีเป็นประมาณ ทุคฺคตพฺราหฺมณํ
ยังพราหมณ์ผู้ถึงแล้วซึ่งทุกข์ ปพฺพาเชสิ ให้บวชแล้ว ราธตฺเถโรปิ
แม้ อ. พระเถระชื่อว่าราธะ โอวาทกฺขโม เป็นผู้อดทนต่อการโอวาท
(หุตฺวา) เป็น ลภิ ได้แล้ว โอวาทกฺขมํเอว อาจริยํ ซึ่งอาจารย์ ผู้
อดทนในการสั่งสอนนั่นเทียว อิติ ดังนี้ สมุฏฺฐาเปสุํ ให้ตั้งขึ้นพร้อม
แล้ว ธมฺมสภายํ ในธรรมสภา ฯ