84. ภาวนาทุกะ

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[590] 1. ภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยภาวนายปหาตัพพ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
ทัสสนทุกะ ฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น ไม่มีแตกต่างกัน.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[591] ในเหตุปัจจัย มี 5 วาระ ฯลฯ ในอวิตตปัจจัย มี 5 วาระ.

ปัจจนียนัย

1. นเหตุปัจจัย

[592] 1. ภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยภาวนายปหาตัพพ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย
คือ โมหะ ที่สหรคตด้วยอุทธัจจะ อาศัยขันธ์ทั้งหลายที่สหรคตด้วย
อุทธัจจะ.
2. ธรรมที่ไม่ใช่ภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยธรรม
ที่ไม่ใช่ภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย

1. ม. ภาวนายปหาตัพพทุกะ.

คือ ฯลฯ ขันธ์ 1 ที่ไม่ใช่ภาวนายปหาตัพพธรรม ซึ่งเป็นอเหตุกะ
ฯลฯ ตลอดถึงอสัญญสัตว์.
โมหะ ที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉา อาศัยขันธ์ทั้งหลายทที่สหรคตด้วย
วิจิกิจฉา ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในปัจจนียะ

[593] ในนเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ ในโนวิคตปัจจัย มี 3 วาระ.
ในนเหตุปัจจัย ในปัจจยวารปัจจนียะ ที่สหรคตด้วยอุทธัจจะมี 3
วาระ พึงยกโมหะออกเสีย.
วาระแม้ทั้งปวง เหมือนกับทัสสนทุกะ ส่วนอุทธัจจะปัจจนียะต่างกัน.