79. กิเลสสังกิเลสิกทุกะ

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[541] 1. ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ โมหะ ทิฏฐิ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
พึงกระทำจักรนัย.
2. ธรรมที่เป็นสังกิเลสิกะแต่ไม่ใช่กิเลสธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ สัมปยุตตขันธ์ทั้งหลาย และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยกิเลสทั้งหลาย.
3. ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม และ
ธรรมที่เป็นสังกิเลสิกะแต่ไม่ใช่กิเลสธรรม อาศัยธรรมที่เป็นทั้งกิเลส
และสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ โมหะ ทิฏฐิ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ สัมปยุตต-
ขันธ์ทั้งหลาย และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยโลภะ.
โดยนัยดังกล่าวมานี้ ปฏิจจวาระก็ดี สหชาตวาระก็ดี ปัจจัยวาระก็ดี
นิสสยวาระก็ดี สังสัฏฐวาระก็ดี สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับกิเลสทุกะ ไม่มี
ต่างกัน.
หลักการจำแนกวาระ ต่างกัน.

ปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[542] 1. ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม ด้วยอำนาจของเหตุ
ปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม เป็นปัจจัย
กิเลสทั้งหลายที่เป็นสัมปยุตตธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย.
โดยนัยดังกล่าวมานี้ มี 4 วาระ เหมือนกับกิเลสทุกะ.

2. อารัมมณปัจจัย

[543] 1. ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นทั้งกิเลสและสังกิเลสิกรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย
คือ เพราะปรารภกิเลสทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายที่เป็นกิเลส ย่อม
เกิดขึ้น.
พึงกระทำมูล (วาระที่ 2)
เพราะปรารภกิเลสทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายที่เป็นสังกิเลสิกะ แต่ไม่ใช่
กิเลสธรรม ย่อมเกิดขึ้น.
พึงกระทำมูล (วาระที่ 3)