3. ธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอุปาทานิยธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
คือ จิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ทั้งหลายที่เป็นอุปาทานวิปปยุตต-
อนุปาทานิยธรรม.
4. ธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอุปาทานิยธรรมและ
ธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม อาศัยธรรมที่เป็น
อุปาทานวิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ 1 ที่เป็นอุปาทาน-
วิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม ฯลฯ
5. ธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอุปาทานิยธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นอุปาทานวิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม และธรรมที่เป็น
อุปาทานวิปปยุตตอนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ จิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ทั้งหลายที่เป็นอุปาทานวิปปยุตต-
อนุปาทานิยธรรม และมหาภูตรูปทั้งหลาย.

การนับจํานวนวาระในอนุโลม

[478] ในเหตุปัจจัย มี 5 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี 5 วาระ.
ทุกะนี้เหมือนกับโลกิยทุกะในจูฬันตรทุกะ ไม่มีแตกต่างกัน.
อุปาทานวิปปยุตตอุปาทานิยทุกะ จบ

75. กิเลสทุกะ

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[479] 1. ธรรมที่เป็นกิเลส อาศัยธรรมที่เป็นกิเลส เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
คือ โมหะ ทิฏฐิ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ ทิฏฐิ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ มานะ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ มานะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโลภะ.
โมหะ ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโทสะ.
โมหะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยโทสะ.
โมหะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยวิจิกิจฉา.
โมหะ อหิริกะ อโนตตัปปะ อาศัยอุทธัจจะ.
2. ธรรมที่ไม่ใช่กิเลส อาศัยธรรมที่เป็นกิเลส เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
คือ สัมปยุตตขันธ์ทั้งหลาย และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยกิเลส.