ปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[642] 1. ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม ด้วยอำนาจ
ของเหตุปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็นปัจจัยแก่
นีวรณ์ที่เป็นสัมปยุตตธรรมทั้งหลาย ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย.
2. ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นนีวรณิยธรรม แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม ด้วยอำนาจ
ของเหตุปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็นปัจจัยแก่
สัมปยุตตขันธ์ และจิตตสมุฏฐานรูปทั้งหลาย ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย.
3. ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม และธรรม
ที่เป็นนีวรณิยธรรม แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็นปัจจัยแก่
สัมปยุตตขันธ์ทั้งหลาย, นีวรณธรรม และจิตตสมุฏฐานรูปทั้งหลาย ด้วย
อำนาจของเหตุปัจจัย.

4. ธรรมที่เป็นนีวรณิยธรรม แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม
เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นนีวรณิยธรรม แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม ด้วย
อำนาจของเหตุปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นนีวรณิยธรรม แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม เป็น
ปัจจัยแก่สัมปยุตตขันธ์ และจิตตสมุฏฐานรูปทั้งหลาย ด้วยอำนาจของเหตุ
ปัจจัย.
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ

2. อารัมมณปัจจัย

[643] 1. ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่เป็นทั้งนีวรณธรรมและนีวรณิยธรรม ด้วยอำนาจ
ของอารัมมณปัจจัย
คือ เพราะปรารภนีวรณธรรมทั้งหลาย นีวรณธรรมทั้งหลาย ย่อม
เกิดขึ้น.
พึงถามถึงมูล. (วาระที่ 2)
เพราะปรารภนีวรณธรรมทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายที่เป็นนีวรณิยธรรม
แต่ไม่ใช่นีวรณธรรม ย่อมเกิดขึ้น.
พึงถามถึงมูล. (วาระที่ 3)
เพราะปรารภนีวรณธรรมทั้งหลาย นีวรณธรรม และสัมปยุตตขันธ์
ทั้งหลาย ย่อมเกิดขึ้น.