ปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[326] 1. เกนจิวิญเญยยธรรม เป็นปัจจัยแก่เกนจิวิญเญยย-
ธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
คือ เหตุทั้งหลายที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม เป็นปัจจัยแก่สัมปยุตต-
ขันธ์ และจิตตสมุฏฐานรูปทั้งหลาย ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย.
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[327] ในเหตุปัจจัย มี 9 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 9 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 9 วาระ.
อนุโลมนัย จบ

ปัจจนียนัย

การนับจํานวนวาระในปัจจนียะ

[328] ในนเหตุปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ ในโนวิคตปัจจัย มี 9 วาระ.
ปัจจนียนัย จบ
การนับทั้งสี่นัยพึงกระทำให้บริบูรณ์อย่างนี้.
เกนจิวิญเญยยทุกะ จบ

14. อาสวทุกะ

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[329] 1. อาสวธรรม อาศัยอาสวธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย
คือ ทิฏฐาสวะ อวิชชาสวะ อาศัยกามาสวะ, กามาสวะ อวิชชาสวะ
อาศัยทิฏฐาสวะ, กามาสวะ ทิฏฐาสวะ อาศัยอวิชชาสวะ, อวิชชาสวะ อาศัย
ภวาสวะ, อวิชิชาสวะ อาศัยทิฏฐาสวะ.
พึงผูกจักรนัย แม้อย่างหนึ่ง ๆ.
2. ธรรมที่ไม่ใช่อาสวธรรม อาศัยอาสวธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
คือ อาสวสัมปยุตตขันธ์ทั้งหลาย และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัย
อาสวธรรม.
3. อาสวธรรม และธรรมที่ไม่ใช่อาสวธรรม อาศัย
อาสวธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ ทิฏฐาสวะ อวิชชาสวะ สัมปยุตตขันธ์ และจิตตสมุฏฐานรูป
อาศัยกามาสวะ.
พึงผูกจักรนัย.
4. ธรรมที่ไม่ใช่อาสวธรรม อาศัยธรรมที่ไม่ใช่
อาสวธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย