คือ ขันธ์ 1 ที่เป็นนเหตุอเหตุกธรรม ฯลฯ ขันธ์ทั้งหลายที่เป็นนเหตุ
อเหตุกธรรม.
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในปัจจนียะ

[144] ในนเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ในนอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
ในนปุเรชาตปัจจัย มี 2 วาระ ในนปัจฉาชาตปัจจัย มี 2 วาระ ในนอา-
เสวนปัจจัย มี 2 วาระ ในนกัมมปัจจัย มี 2 วาระ ในนวิปากปัจจัย มี 2
วาระ ในนฌานปัจจัย มี 1 วาระ ในนมัคคปัจจัย มี 1 วาระ ในนวิปปยุตต-
ปัจจัย มี 2 วาระ.
ปัจจนียนัย จบ

การนับ แม้ 2 นัย ที่ยังเหลือ ก็พึงนับอย่างนี้.
สัมปยุตตวาระ เหมือนกับ สังสัฏฐวาระ.

ปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. อารัมมณปัจจัย

[145] 1. นเหตุสเหตุกธรรม เป็นปัจจัยแก่นเหตุสเหตุก-
ธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
คือ บุคคลให้ทาน ฯลฯ ศีล ฯลฯ อุโบสถกรรม ฯลฯ แล้วพิจารณา
กุศลกรรมนั้น.
พิจารณากุศลกรรมทั้งหลาย ที่เคยสั่งสมไว้แล้วในกาลก่อน.
ออกจากฌาน ฯลฯ
พระอริยะทั้งหลายออกจากมรรคแล้ว พิจารณามรรค, พิจารณาผล,
ฯลฯ กิเลสที่ละแล้ว ฯลฯ กิเลสที่ข่มแล้ว ฯลฯ กิเลสทั้งหลายที่เคยเกิดขึ้นแล้ว
ในกาลก่อน.
พิจารณาขันธ์ทั้งหลายที่เป็นนเหตุสเหตุกธรรม โดยความเป็นของไม่
เที่ยง ฯลฯ โทมนัส ย่อมเกิดขึ้น เมื่อกุศลและอกุศลดับไปแล้ว ตทารัมมณจิต
ที่เป็นวิบาก ที่เป็นนเหตุสเหตุกธรรม ย่อมเกิดขึ้น.
บุคคลรู้จิตของบุคคลผู้พร้อมเพรียงด้วยจิต ที่เป็นนเหตุสเหตุกธรรม
ด้วยเจโตปริยญาณ.
อากาสานัญจายตนะ เป็นปัจจัยแก่วิญญาณัญจายตนะ.
อากิญจัญญายตนะ เป็นปัจจัยแก่เนวสัญญานาสัญญายตนะ.