สังสัฏฐวาระ

อนุโลมนัย

เหตุปัจจัย

[1471] 1. อุปาทินนุปาทานิยธรรม เจือกับอุปาทินนุปาทา-
นิยธรรม เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น,
ขันธ์ 1 เจือกับขันธ์ 3 เกิดขึ้น ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับขันธ์ 2 เกิดขึ้น.
ในปฏิสนธิขณะ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม
เกิดขึ้น ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับ ขันธ์ 2 เกิดขึ้น.
2. อนุปาทินนุปาทานิยธรรม เจือกับอนุปาทิน-
นุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น
ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับขันธ์ 2 เกิดขึ้น.
3. อนุปาทินนอนุปาทานิยธรรมเจือกับอนุปาทินน-
อนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอนุปาทินนอนุปาทานิยธรรม เกิด
ขึ้น ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับขันธ์ 2 เกิดขึ้น.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

สุทธมูลกนัย

[1472] ในเหตุปัจจัย มี 3 วาระ ฯลฯ ในอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
ในอาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ ในวิปากปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย
มี 3 วาระ. ในกุสลติกะนับอย่างไร พึงนับอย่างนั้น.
อนุโลม จบ

ปัจจนียนัย

[1473] อุปาทินนุปาทานิยธรรม เจือกับอุปาทินนุปาทานิย-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอุปาทานิยธรรมซึ่งเป็นอเหตุกะ
เกิดขึ้น ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับขันธ์ 2 เกิดขึ้น.
ในอเหตุกะ ปฏิสนธิขณะ ฯลฯ
อนุปาทินนุปาทานิยธรรม เจือกับอนุปาทินนุปาทานิยธรรม
เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย
คือ ขันธ์ 3 เจือกับขันธ์ 1 ที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม ซึ่งเป็น
อเหตุกะ เกิดขึ้น ฯลฯ ขันธ์ 2 เจือกับขันธ์ 2 เกิดขึ้น. โมหะที่สหรคตด้วย
วิจิกิจฉา ที่สหรคตด้วยอุทธัจจะ เจือกับขันธ์ที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉา ที่สหรคต
ด้วยอุทธัจจะ ฯลฯ