บุคคลเหล่านั้นกำลังตายก็ดี ในภังคขณะแห่งจิตในปวัตติกาลก็ดี มัคค-
สัจจะจักดับ และทุกขสัจจะก็กำลังดับแก่บุคคลเหล่านั้น.
จบ ทุกขสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี
ทุกขสัจจมูล จบ

สมุทยสัจจมูล

สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี :-

[962] สมุทยสัจจะกำลังดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, มัคคสัจจะ
ก็จักดับแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?
บุคคลที่เกิดอยู่ในอบายภูมิก็ดี ปุถุชนเหล่าใดจะไม่ได้มรรค ใน
ภังคขณะแห่งตัณหาของปุถุชนเหล่านั้นก็ดี สมุทยสัจจะกำลังดับแก่
บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น แต่มัคคสัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลเหล่านั้น
ในภูมินั้น, บุคคลเหล่าใดจะได้มรรค ในภังคขณะแห่งตัณหาของบุคคล
เหล่านั้น สมุทยสัจจะกำลังดับ และมัคคสัจจะก็จักดับแก่บุคคลเหล่านั้น
ในภูมินั้น.
ก็หรือว่า มัคคสัจจะจักดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, สมุทยสัจจะก็
กำลังดับแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?