ภูมินั้น, ในภังคขณะแห่งปรินิพพานจิต มัคคสัจจะไม่ใช่จักดับ และ
ทุกขสัจจะก็ไม่ใช่จักดับแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น.
จบ ทุกขสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี
ทุกขสัจจมูล จบ

สมุทยสัจจมูล

สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี :-

[941] สมุทยสัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, มัคค-
สัจจะก็ไม่ใช่จักดับแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?
ในอุปปาทขณะแห่งอรหัตมัคคจิตก็ดี บุคคลเหล่าใดจักได้อรหัต-
มรรคในลำดับแห่งจิตใดก็ดี สมุทยสัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลเหล่านั้น
ในภูมินั้น แต่มัคคสัจจะจักดับแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น, ในภังคขณะ
แห่งอรหัตมัคคจิตก็ดี พระอรหันต์ทั้งหลายก็ดี บุคคลผู้เกิดอยู่ใน
อสัญญสัตตภูมิก็ดี สมุทยสัจจะไม่ใช่จักดับ และมัคคสัจจะก็ไม่ใช่จักดับ
แก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น.
ก็หรือว่า มัคคสัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, สมุทย-
สัจจะก็ไม่ใช่จักดับแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?
เมื่อบุคคลเหล่านั้นเกิดอยู่ในอบายภูมิก็ดี ปุถุชนเหล่าใดจักไม่ได้
มรรคปุถุชนเหล่านั้นก็ดี มัคคสัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมิ