โอกาสวาระ
ทุกขสัจจมูล
ทุกขสัจจมูละ ฯ ล ฯ
[927] ทุกขสัจจะไม่ใช่กำลังดับในภูมิใด, ฯ เป ฯ
ทุกขสัจจมูล จบ
โอกาสวาระ จบ
ปุคคโลกาสวาระ
ทุกขสัจจมูล
ทุกขสัจจมูละ ฯ ล ฯ
[928] ทุกขสัจจะไม่ใช่กำลังดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, ฯ ล ฯ
คำที่กำหนดด้วยบทว่า ยสฺส (ของบุคคลใด) ยตฺถ (ในภูมิใด) ก็ดี
เป็นเช่นเดียวกัน อนึ่ง ไม่พึงกระทำคำว่า นิโรธสมาปนฺนานํ นี้ แม้
ในคำที่กำหนดด้วยบทว่า ยสฺส ยตฺถ.
ทุกขสัจจมูล จบ
ปุคคโลกาสวาระ จบ
ปัจจุปปันนวาระ ปัจจนิก จบ
อตีตวาระ อนุโลม
ปุคคลวาระ
ทุกขสัจจมูล
ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี :-
[929] ทุกขสัจจะเคยดับแก่บุคคลใด, สมุทยสัจจะก็เคยดับ
แก่บุคคลนั้น ใช่ไหม ?
ใช่.
การปุจฉาที่เป็นอดีต ในอุปปทวาระ ทั้งที่เป็นอนุโลม ทั้งที่
เป็นปัจจนิก ท่านจำแนกไว้แล้วฉันใด แม้ในนิโรธวาระ ก็พึงจำแนก
ฉันนั้น.
จบ ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี
ทุกขสัจจมูละ จบ
ปุคคลวาระ จบ
อตีตวาระ จบ