สมุทยสัจจะมูล

สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี :-

[921] สมุทยสัจจะกำลังดับแก่บุคคลใด, มัคคสัจจะก็กำลัง
ดับแก่บุคคลนั้น ใช่ไหม ?
ไม่ใช่.
ก็หรือว่า มัคคสัจจะกำลังดับแก่บุคคลใด, สมุทยสัจจะก็กำลังดับ
แก่บุคคลนั้น ใช่ไหม ?
ไม่ใช่.
จบ สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี
สมุทยสัจจมูล จบ

โอกาสวาระ

ทุกขสัจจมูล

ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี :-

[922] ทุกขสัจจะกำลังดับในภูมิใด, สมุทยก็กำลังดับใน
ภูมินั้น ใช่ไหม ?

ในอสัญญสัตตภูมิ ทุกขสัจจะกำลังดับ ฯ ล ฯ คำที่กำหนดด้วย
บทว่า ยตฺถ ( ในภูมิใด ) เป็นเช่นเดียวกันทั้งในอุปปาทวาระ ทั้งใน
นิโรธวาระ ทั้งในอุปปาทนิโรธวาระ เหตุเครื่องกระทำให้ต่างกันย่อม
ไม่มี.
จบ ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี
ทุกขสัจจมูล จบ
โอกาสวาระ จบ

ปุคคโลกาสวาระ

ทุกขสัจจมูล

ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี :-

[923] ทุกขสัจจะกำลังดับแก่บุคคลใดในภูมิใด ฯ ล ฯ แม้
คำที่กำหนดด้วยบทว่า ยสฺส ( ของบุคคลใด ) ยตฺถ ( ในภูมิใด )
พึงให้พิสดารเช่นเดียวกัน.
จบ ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจะมูลี
ปุคคโลกาสวาระ จบ
ปัจจุปปันนาวาระ อนุโลม จบ