สมุทยสัจจมูล

สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี :-

[886] สมุทยสัจจะไม่ใช่กำลังเกิดแก่บุคคลใด, มัคคสัจจะ
ก็ไม่ใช่เคยเกิดแก่บุคคลนั้น ใช่ไหม ?
ในภังคขณะแห่งตัณหาของบุคคลผู้ที่เข้าถึงความเป็นผู้เคยรู้อริยสัจ
4 มาแล้วก็ดี ในขณะที่ตัณหาวิปปยุตตจิตกำลังเกิดแก่บุคคลเหล่านั้นก็ดี
บุคคลผู้กำลังเข้านิโรธสมาบัติอยู่ก็ดี สมุทยสัจจะไม่ใช่กำลังเกิดแก่
บุคคลเหล่านั้น แต่มัคคสัจจะเคยเกิดแก่บุคคลเหล่านั้น, ในภังคขณะ
แห่งตัณหาของบุคคลผู้ที่ยังไม่เข้าถึงความเป็นผู้เคยรู้อริยสัจ 4 มานั้นก็ดี
ในขณะที่ตัณหาวิปปยุตตจิตกำลังเกิดขึ้นแก่บุคคลเหล่านั้นก็ดี บุคคลผู้
เกิดอยู่ในอสัญญสัตตภูมิก็ดี สมุทยสัจจะไม่ใช่กำลังเกิด และมัคคสัจจะ
ก็ไม่ใช่เคยเกิดแก่บุคคลเหล่านั้น.
ก็หรือว่า มัคคสัจจะไม่ใช่เคยเกิดแก่บุคคลใด, สมุทยสัจจะ
ไม่ใช่กำลังเกิดแก่บุคคลนั้น ใช่ไหม ?
ในอุปปาทขณะแห่งตัณหาของบุคคลผู้ที่ยังไม่เข้าถึงความเป็นผู้
เคยรู้อริยสัจ 4 มานั้น มัคคสัจจะไม่ใช่เคยเกิดแก่บุคคลเหล่านั้น แต่
สมุทยสัจจะกำลังเกิดแก่บุคคลเหล่านั้น, ในภังคขณะแห่งตัณหาของ

บุคคลผู้ที่ยังไม่เข้าถึงความเป็นผู้เคยรู้อริยสัจ 4 มานั้นก็ดี ในขณะที่
ตัณหาวิปปยุตตจิตกำลังเกิดขึ้นแก่บุคคลเหล่านั้นก็ดี บุคคลที่เกิดอยู่ใน
อสัญญสัตตภูมิก็ดี มัคคสัจจะไม่ใช่เคยเกิด และสมุทยสัจจะก็ไม่ใช่
กำลังเกิดแก่บุคคลเหล่านั้น.
จบ สมุทยสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี
สมุทยสัจจมูล จบ
ปุคคลวาระ จบ

โอกาสวาระ

ทุกขสัจจมูล

ทุกขสัจจมูละ ฯ ล ฯ

[887] ทุกขสัจจะไม่ใช่กำลังเกิดในภูมิใด, ฯ ล ฯ
ทุกขสัจจมูละ จบ
โอกาสวาระ จบ