ในสันนิบาตครั้งแรก มีภิกษุ 8 หมื่น ในครั้งที่ 2 มีภิกษุ 7 หมื่น ใน
ครั้งที่ 3 มีภิกษุ 6 หมื่น.
ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์ เป็นพระราชา ทรงพระนามว่า สุทัศนะ
ได้ถวายมหาทานพร้อมทั้งจีวรแก่หมู่ภิกษุมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขแล้วทรง
ผนวชในสำนักพระศาสดาเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยอาจารคุณเป็นผู้นอบน้อมและมาก
ด้วยปีติในพุทธรัตนะ พระผู้มีพระภาคเจ้าแม้พระองค์นั้นก็ได้ทรงพยากรณ์
พระโพธิสัตว์นั้นว่า นับแต่กัปนี้ไป ในกัปที่ 31 จักเป็นพระพุทธเจ้า ดังนี้.
พระนครของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น นามว่า อโนมะ
พระราชบิดา ทรงพระนามว่า สุปปตีตะ พระราชมารดา ทรงพระนามว่า
ยสวดี พระเสนเถระและพระอุตตรเถระเป็นคู่พระอัครสาวก พระอุปัฏฐาก
นามว่า อุปสันตะ พระรามาเถรี และพระสุปลาเถรีเป็นคู่พระอัครสาวิกา
ไม้สาละเป็นไม้ตรัสรู้ พระองค์มีพระสรีระสูง 60 ศอก มีพระชนมายุหกหมื่น
พรรษาแล.
จบเวสสภูกถา

กกุสันธกถาที่ 22

ในกาลต่อจากพระเวสสภูสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นมา ในกัปหนึ่งมี
พระพุทธเจ้า 4 พระองค์ ทรงอุบัติขึ้นคือ พระกกุสันธพุทธเจ้า พระโกนาค-
มนพุทธเจ้า พระกัสสปพุทธเจ้า และพระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา
ทั้งหลาย สาวกสันนิบาตของพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า กุกสันธะ มีครั้งเดียว
มีภิกษุมาประชุม 4 หมื่น.