นาญฺเญน วิสุทฺธิมิจฺฉตีติฯ โธโน อญฺเญน อสุทฺธิมคฺเคน มิจฺฉาปฏิปทาย อนิยฺยานิกปเถน อญฺญตฺร สติปฏฺฐาเนหิ อญฺญตฺร สมฺมปฺปธาเนหิ อญฺญตฺร อิทฺธิปาเทหิ อญฺญตฺร อินฺทฺริเยหิ อญฺญตฺร พเลหิ อญฺญตฺร โพชฺฌงฺเคหิ อญฺญตฺร อริยา อฏฺฐงฺคิกา มคฺคา สุทฺธิํ วิสุทฺธิํ ปริสุทฺธิํ มุตฺติํ วิมุตฺติํ ปริมุตฺติํ น อิจฺฉติ น สาทิยติ น ปตฺเถติ น ปิเหติ นาภิชปฺปตีติ – นาญฺเญน วิสุทฺธิมิจฺฉติฯ

น หิ โส รชฺชติ โน วิรชฺชตีติฯ สพฺเพ พาลปุถุชฺชนา รชฺชนฺติ, ปุถุชฺชนกลฺยาณกํ อุปาทาย สตฺต เสกฺขา วิรชฺชนฺติ; อรหา เนว รชฺชติ โน วิรชฺชติฯ วิรตฺโต โส ขยา ราคสฺส วีตราคตฺตา, ขยา โทสสฺส วีตโทสตฺตา, ขยา โมหสฺส วีตโมหตฺตาฯ โส วุฏฺฐวาโส จิณฺณจรโณ…เป.… ชาติชรามรณสํสาโร, นตฺถิ ตสฺส ปุนพฺภโวติ – น หิ โส รชฺชติ โน วิรชฺชติฯ

เตนาห ภควา –

‘‘โธโน น หิ เตน มญฺญติ, ยทิทํ ทิฏฺฐสุตมุเตสุ วา;

นาญฺเญน วิสุทฺธิมิจฺฉติ, น หิ โส รชฺชติ โน วิรชฺชตี’’ติฯ

ชราสุตฺตนิทฺเทโส ฉฏฺโฐฯ

7. ติสฺสเมตฺเตยฺยสุตฺตนิทฺเทโส

อถ ติสฺสเมตฺเตยฺยสุตฺตนิทฺเทสํ วกฺขติ –

[49]

เมถุนมนุยุตฺตสฺส , [อิจฺจายสฺมา ติสฺโส เมตฺเตยฺโย]

วิฆาตํ พฺรูหิ มาริส;

สุตฺวาน ตว สาสนํ, วิเวเก สิกฺขิสฺสามเสฯ

เมถุนมนุยุตฺตสฺสาติฯ เมถุนธมฺโม นาม โย โส อสทฺธมฺโม คามธมฺโม วสลธมฺโม ทุฏฺฐุลฺโล โอทกนฺติโก รหสฺโส ทฺวยํทฺวยสมาปตฺติฯ กิํการณา วุจฺจติ เมถุนธมฺโม? อุภินฺนํ รตฺตานํ สารตฺตานํ อวสฺสุตานํ ปริยุฏฺฐิตานํ ปริยาทินฺนจิตฺตานํ อุภินฺนํ สทิสานํ ธมฺโมติ – ตํการณา วุจฺจติ เมถุนธมฺโมฯ