เมนู

แก้อรรถ


บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า นคสิลุจฺจยา ได้แก่ กองศิลากล่าวคือ
ภูเขา. บทว่า อาวรณํ ได้แก่ ปกปิด ทำไว้ภายนอก. บทว่า ทฺวาทสโย-
ชเน
ความว่า พระรัศมีแห่งพระสรีระของพระผู้มีพระภาคเจ้า แผ่ไปในที่
12 โยชน์โดยรอบ ตั้งอยู่ทั้งกลางคืนกลางวัน. ในคาถาที่เหลือในที่ทุกแห่ง
ความชัดแล้วทั้งนั้นแล.
ตั้งแต่นี้ไป เราจักย่อความที่มาแล้วซ้ำซากมีการบำเพ็ญบารมีเป็นต้น
จะกล่าวแต่ความที่แปลกกันเท่านั้น ก็หากว่า เราจะกล่าวซ้ำซากความที่กล่าว
มาแล้วเมื่อไร จักจบ การพรรณนามีอย่างนี้แล.
จบพรรณาวงศ์พระปทุมุตตรพุทธเจ้า

11. วงศ์พระสุเมธพุทธเจ้าที่ 11



ว่าด้วยพระประวัติของพระสุเมธพุทธเจ้า



[12] ต่อจาก สมัยของพระปทุมุตตรพุทธเจ้า
พระชินพุทธเจ้า พระนามว่า สุเมธะ เป็นผู้นำโลก ผู้
อันเขาเข้าเฝ้าได้ยาก มีพระเดชยิ่ง สูงสุดแห่งโลก
ทั้งปวง.
พระองค์มีพระเนตรผ่องใส พระพักตร์งาม พระ
วรกายใหญ่ ตรง สดใส ทรงแสวงประโยชน์แก่
สรรพสัตว์ ทรงเปลื้องคนเป็นอันมากให้พ้นจากเครื่อง
ผูก.
ครั้งพระพุทธเจ้า บรรลุพระโพธิญาณ อันสูงสุด
สิ้นเชิง ทรงประกาศพระธรรมจักร ณ กรุงสุทัสสนะ.
ในการแสดงธรรม แม้พระองค์ก็มีอภิสมัย 3
ครั้ง อภิสมัยครั้งที่ 1 ได้มีแก่สัตว์แสนโกฏิ.
ต่อมาอีก พระชินพุทธเจ้า ทรงทรมานยักษ์
ชื่อว่า กุมภกรรณ อภิสมัยครั้งที่ 2 ได้มีแก่สัตว์เก้า
หมื่นโกฏิ.
ต่อมาอีก พระผู้มีพระยศบริวาร หาประมาณ
มิได้ ทรงประกาศสัจจะ 4 อภิสมัยครั้งที่ 3 ได้มีแก่
สัตว์แปดหมื่นโกฏิ.