ลพุชผลทายกเถราปทานที่ 7 (467)ว่าด้วยผลแห่งการถวายขนุนสำมะลอ[57] ครั้งนั้น เราเป็นคนเฝ้าสวนอยู่ ในพระนครพันธุมดี ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศ- จากกิเลสธุลี เสด็จเหาะไปในอากาศ เราได้หยิบเอาผลขนุนสำมะลอถวายแด่ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด พระพุทธเจ้าผู้มีพระ ยศใหญ่ให้เกิดควานปลื้มใจแก่เรา นำความสุขมา ให้ในปัจจุบัน ประทับอยู่ในอากาศนั้นเอง ได้ ทรงรับประเคน เราถวายผลไม้แด่พระพุทธเจ้าด้วยใจอัน เลื่อมใสแล้ว ได้ประสบปีติอันไพบูลย์ เป็นสุข. ยอดเยี่ยมในครั้งนั้น รัตนะเกิดขึ้นแก่เราผู้เกิด ในที่นั้น ๆ ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแต่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระลพุชผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบลพุชผลทายกเถราปทาน
มิลักขุผลทายกเถราปทานที่ 8 (468)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลไม่มิลักขุ[58] เราได้เห็นพระพุทธเจ้าพระนาม ว่าอัตถทัสสี ผู้มีพระยศใหญ่ เป็นผู้มีจิตเลื่อมใส มีใจโสมนัส ได้ถวายผลไม้มิลักขุ ในกัปที่ 1,800 เราได้ถวายผลไม้ใดใน กาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็น ผลแห่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว. . . คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระมิลักขุผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบลักขุผลทายกเถราปทาน สยัมปฏิภาณิยเถราปทานที่ 9 (469)ว่าด้วยการสดุดีพระพุทธเจ้าด้วยปฏิภาณ[58] ใครได้เห็นพระนราสภผู้ประเสริฐ กว่าเทวดา งามเหมือนดอกรกฟ้าขาว กำลังเสด็จ ดำเนินอยู่ที่ถนนแล้วจะไม่เลื่อมใสเล่า ใครได้ได้เห็น พระพุทธเจ้าผู้กำจัดความมืดมิดให้พินาศ |