เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน อวฏผลิยเถราปทานที่ 6 (466)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลไม้[56] พระผู้มีพระภาคผู้สยัมภูพระนาม ว่าสตรังสี ผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไร ๆ ทรงใคร่ต่อ ความวิเวก ตรัสรู้ด้วยพระองค์เองเสด็จออกบิณฑ- บาต เราถือผลไม้อยู่ได้เห็นเข้า จึงได้เข้าไปเฝ้า พระนราสภ เรามีจิตเลื่อมใสมีใจโสมนัส ได้ ถวายผลไม้ ในกัปที่ 94 แต่กัป เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่รู้จัก ทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระอวฏผลิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล. จบอวฏผลิยเถราปทาน
ลพุชผลทายกเถราปทานที่ 7 (467)ว่าด้วยผลแห่งการถวายขนุนสำมะลอ[57] ครั้งนั้น เราเป็นคนเฝ้าสวนอยู่ ในพระนครพันธุมดี ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศ- จากกิเลสธุลี เสด็จเหาะไปในอากาศ เราได้หยิบเอาผลขนุนสำมะลอถวายแด่ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด พระพุทธเจ้าผู้มีพระ ยศใหญ่ให้เกิดควานปลื้มใจแก่เรา นำความสุขมา ให้ในปัจจุบัน ประทับอยู่ในอากาศนั้นเอง ได้ ทรงรับประเคน เราถวายผลไม้แด่พระพุทธเจ้าด้วยใจอัน เลื่อมใสแล้ว ได้ประสบปีติอันไพบูลย์ เป็นสุข. ยอดเยี่ยมในครั้งนั้น รัตนะเกิดขึ้นแก่เราผู้เกิด ในที่นั้น ๆ ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแต่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระลพุชผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบลพุชผลทายกเถราปทาน |