วิเภทกิวรรคที่ 45วิเภทกพีชิยเถราปทานที่ 1 (441)ว่าด้วยผลแห่งการถวายเมล็ดพืชสมอพิเภก[31] พระพุทธเจ้าผู้มีความเพียรใหญ่ ทรงรู้จบธรรมทั้งปวง พระนามว่ากกุสันธะ พระ องค์เสด็จหลีกออกจากหมู่ไปสู่ภายในป่า เราถือเมล็ดพืชเครือเถาเที่ยวมา สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคทรงเข้าฌานอยู่ ณ ระหว่างเขา เราเห็นพระพุทธเจ้า ผู้เป็นเทพของ ทวยเทพแล้ว มีใจเลื่อมใสได้ถวายเมล็ดพืชแด่ พระพุทธเจ้า ผู้เป็นทักขิไณยบุคคล เป็นนัก ปราชญ์ ในกัปนี้เอง เราได้ถวายพืชใดในกาลนั้น ด้วยการถวายพืชนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็น ผลแห่งเมล็ดพืช เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระวิเภทกพีชิยเถระได้ภาษิจคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบวิเภทกพีชิยเถราปทาน
อรรถกถาวิเภทิกวรรคที่ 451441. อรรถกถาวิเภทิกมิญชิยเถราปทาน พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 1 วรรคที่ 45 ดังต่อไป โกลทายกเถราปทานที่ 2 (442)ว่าด้วยผลแห่งการถวายพุทรา[32] ครั้งนั้น เรานุ่งหนังเสือ ห่มผ้า คากรอง บำเพ็ญวัตรจริยาอย่างหนัก ใกล้อาศรม ของเรามีต้นพุทรา ในกาลนั้น พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี เป็นเอก ไม่มีผู้เสมอสอง ทรงทำให้โชติช่วง อยู่ตลอดกาลทั้งปวง เสด็จเข้ามายังอาศรมของเรา เรายังจิตของตนให้เลื่อมใส เราถวาย บังคมพระพุทธเจ้าผู้มีวัตรอันงามแล้ว ได้เอามือ ทั้งสองกอบพุทราถวายแด่พระพุทธเจ้า 1. บาลีว่า วิเภทกพีชิยเถราปทาน |