เมนู

วิเภทกิวรรคที่ 45



วิเภทกพีชิยเถราปทานที่ 1 (441)



ว่าด้วยผลแห่งการถวายเมล็ดพืชสมอพิเภก



[31] พระพุทธเจ้าผู้มีความเพียรใหญ่
ทรงรู้จบธรรมทั้งปวง พระนามว่ากกุสันธะ พระ
องค์เสด็จหลีกออกจากหมู่ไปสู่ภายในป่า
เราถือเมล็ดพืชเครือเถาเที่ยวมา สมัยนั้น
พระผู้มีพระภาคทรงเข้าฌานอยู่ ณ ระหว่างเขา
เราเห็นพระพุทธเจ้า ผู้เป็นเทพของ
ทวยเทพแล้ว มีใจเลื่อมใสได้ถวายเมล็ดพืชแด่
พระพุทธเจ้า ผู้เป็นทักขิไณยบุคคล เป็นนัก
ปราชญ์
ในกัปนี้เอง เราได้ถวายพืชใดในกาลนั้น
ด้วยการถวายพืชนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็น
ผลแห่งเมล็ดพืช
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน
ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระวิเภทกพีชิยเถระได้ภาษิจคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบวิเภทกพีชิยเถราปทาน

อรรถกถาวิเภทิกวรรคที่ 45

1

441. อรรถกถาวิเภทิกมิญชิยเถราปทาน



พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 1 วรรคที่ 45 ดังต่อไป
อปทานของท่านพระวิเภทิกมิญชิยเถระ อันมีคำเริ่มต้นว่า กกฺสนฺโธ
มหาวีโร
ดังนี้.
บรรดาบทเหล่านั้น บทล่า พีชมิญฺชมทาสหํ ความว่าเราได้ผ่าผลสมอ
พิเภกแล้ว ถือเอาเมล็ดในพืชปรุงกับน้ำผึ้งและน้ำตาลกรวด ถวายแด่พระผู้มี
พระภาคเจ้าพระนามว่า กกุสันธะ แล.
จบอรรถกถาวิเภทิกมิญชิยเถราปทาน

โกลทายกเถราปทานที่ 2 (442)



ว่าด้วยผลแห่งการถวายพุทรา



[32] ครั้งนั้น เรานุ่งหนังเสือ ห่มผ้า
คากรอง บำเพ็ญวัตรจริยาอย่างหนัก ใกล้อาศรม
ของเรามีต้นพุทรา
ในกาลนั้น พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี
เป็นเอก ไม่มีผู้เสมอสอง ทรงทำให้โชติช่วง
อยู่ตลอดกาลทั้งปวง เสด็จเข้ามายังอาศรมของเรา
เรายังจิตของตนให้เลื่อมใส เราถวาย
บังคมพระพุทธเจ้าผู้มีวัตรอันงามแล้ว ได้เอามือ
ทั้งสองกอบพุทราถวายแด่พระพุทธเจ้า


1. บาลีว่า วิเภทกพีชิยเถราปทาน