เมนู

เพราะกรรมที่ทำไว้ดีนั้น และเพราะการ
ตั้งเจตน์จำนงไว้ ดิฉันจึงไม่ได้ไปสู่วินิบาตเลย
ตลอด 2 กัป
ก็ดิฉันทำสมบัติแล้วเสวยสิ้นทุกอย่าง
ดิฉันได้บรรลุอจลบทเพราะถวายขนมต้ม 3 ชิ้น
ดิฉันเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน
ของพระพุทธเจ้าดิฉันได้ทำเสร็จแล้ว.

ทราบว่า ท่านพระโมทกทายิกาภิกษุณีได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบโมทกทายิกาเถราอปทาน

เอกาสนทายิกาเถรีอปทานที่ 4 (14)



ผลของการถวายอาสนะ


[154] ครั้งนั้น ดิฉันเป็นหญิงช่าง
กรองดอกไม้ชาวพระนครหังสวดี มารดาบิดา
ของดิฉันท่านไปทำงาน ดิฉันได้พบพระสมณะ
กำลังเดินไปตามถนนในเวลาเที่ยงวัน ดิฉันได้
ปูลาดอาสนะไว้ ครั้นปูลาดอาสนะด้วยผ้าโกเชาว์
อันวิจิตรเป็นต้นแล้ว เป็นผู้มีจิตเลื่อมใสโสมนัส
กล่าวดังนี้ว่า ภูมิภาคแรงร้อนแดดกล้าเวลาเที่ยง
แดดจัดลมไม่รำเพยพัด และเวลานี้ก็จวนจะเลย
เวลาแล้ว

ข้าแต่พระมหามุนี อาสนะนี้ดิฉันปูลาด
ไว้ถวายท่าน ขอท่านได้โปรดอนุเคราะห์นั่งบน
อาสนะของดิฉันเถิด
พระสมณะผู้ฝึกตนดีแล้วมีใจบริสุทธิ์
ได้นั่งลงบนอาสนะนั้น ดิฉันรับบาตรของท่าน
แล้ว ได้ถวายบิณฑบาตตามที่ตนหุงต้มไว้
เพราะกรรมที่ทำไว้ดีแล้วนั้น และเพราะ
การตั้งเจตน์จำนงไว้ ดิฉันสละร่างมนุษย์แล้วได้ไป
สวรรค์ชั้นดาวดึงส์
วิมานที่บุญกรรมสร้างให้ดิฉันอย่างสวย-
งามในดาวดึงส์นั้น สูง 60 โยชน์ กว้าง 30
โยชน์ ได้ถูกสร้างขึ้นแล้วเพราะอาสนะ
บัลลังก์ของดิฉันมีหลายอย่างต่าง ๆ ชนิด
สำเร็จด้วยทองก็มี ด้วยแก้วมณีก็มี ด้วยแก้ว
ผลึกก็มี ด้วยแก้วปทุมราชก็มี บัลลังก์ของดิฉัน
ปูลาดด้วยนวมก็มี ด้วยผ้าลาดอันวิจิตรด้วยรูป
ราชสีห์และเสือโคร่งเป็นต้นก็มี ด้วยผ้าลาดทอ
ด้วยไหมประดับแก้วอันวิจิตรก็มี ด้วยเครื่องลาด
มีขนยาวชายด้านเดียวก็มี
เมื่อใด ดิฉันต้องการจะเดินทาง เมื่อนั้น
ดิฉันย่อมเป็นผู้เพียบพร้อมด้วยการรื่นเริงสนุก-
สนาน ไปสู่ที่ที่ดิฉันปรารถนา พร้อมกับบัลลังก์
อันประเสริฐ

ดิฉันได้เป็นพระอัครมเหสีของท้าวสัก-
รินทเทวราช 80 พระองค์ ได้เป็นพระอัครมเหสี
ของพระเจ้าจักรพรรดิ 70 พระองค์
เมื่อดิฉันยังท่องเที่ยวไปในภพน้อยใหญ่
ย่อมได้โภคทรัพย์มากมาย ดิฉันไม่บกพร่อง
โภคทรัพย์เลย นี้เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
ฉันท่องเที่ยวไปแต่ในสองภพ คือ ใน
สวรรค์และมนุษย์ ภพอื่น ๆ ดิฉันไม่รู้จัก นี้
เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
ดิฉันเกิดแต่ในสองสกุล คือ สกุลกษัตริย์
และสกุลพราหมณ์ ดิฉันเกิดในสกุลสูงทุก ๆ ภพ
นี้เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
ความโทมนัสที่ทำจิตของดิฉันให้เร่าร้อน
ดิฉันไม่รู้จัก ความเป็นผู้มีผิวพรรณแปลกดิฉันก็
ไม่รู้จัก นี้เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
พี่เลี้ยงนางนมต่างก็บำรุงดิฉัน หญิงค่อม
และเด็กรับใช้มีมาก ดิฉันไปสู่อวัยวะหนึ่งจากอีก
อวัยวะหนึ่ง นี้เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
พวกพี่เลี้ยงนางนมอื่นให้ดิฉันอาบน้ำ
พวกอื่นให้รับประทานข้าว พวกอื่นประดับประดา
ดิฉัน พวกอื่นเห่กล่อมดิฉันให้รินเริงทุกเมื่อ
พวกอื่นเอาของหอมไล้ทาดิฉัน นี้เป็นผลแห่ง
อาสนะอันเดียว

บัลลังก์ดังจะรู้ความดำริของดิฉันผู้อยู่ที่
มณฑป ที่โคนไม้ หรือในเรือนว่างเปล่า ย่อม
ปรากฏขึ้น นี้เป็นอัตภาพสุดท้ายของดิฉัน ภพ
หลังกำลังเป็นไป
แม้วันนี้ดิฉันก็ได้สละราชสมบัติออกบวช
เป็นบรรพชิต ในกัปที่แสนแต่กัปนี้ ดิฉันได้ให้
ทานใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น ดิฉันไม่รู้จัก
ทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งอาสนะอันเดียว
ดิฉันเผากิเลสทั้งหลายแล้ว. . .คำสอน
ของพระพุทธเจ้า ดิฉันได้ทำเสร็จแล้ว

ทราบว่า ท่านพระเอกาสนทายิกาภิกษุณีได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบเอกาสนทายิกาเถรีอปทาน

ปัญฐจทีปทยิกาเถรีอปทานที่ 5 (15)



ผลของการถวายประทีป 5 ดวง



[155] ครั้งนั้น ดิฉันเป็นหญิงนักท่อง-
เที่ยวอยู่ในพระนครหังสวดี ดิฉันต้องการกุศล
จึงท่องเที่ยวไปตามวัดและอาราม ดิฉันได้พบไม้-
โพธิ์อันอุดมในวันกาฬปักษ์ ดิฉันยังจิตให้เลื่อม-
ใสในไม้โพธิ์นั้น แล้วนั่งลงที่โคนโพธิ์