กปิฏฐผลทายกเถราปทานที่ 2 (412)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลมะขวิด[102] เราได้ถวายผลมะขวิด แด่พระ- สัมพุทธเจ้าผู้มีพระฉวีวรรณ ปานดังทองคำ ผู้ สมควรรับเครื่องบูชา กำลังเสด็จดำเนินอยู่ใน ถนน ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่รู้จัก ทุคติเลย นี้เป็นผลแต่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระกปิฏฐผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบกปิฏฐผลทายกเถราปทาน โกสุมพผลิยเถราปทานที่ 3 (413)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลสะคร้อ[103] ในกาลนั้น เราได้ถวายผลสะคร้อ แด่พระนราสภผู้ประเสริฐกว่าทวยเทพ งาม เหมือนต้นรกฟ้าขาว กำลังเสด็จดำเนินอยู่ใน ถนน ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ เกตกปุปผิยเถราปทานที่ 4 (514)ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกเกด[104] พระพุทธเจ้าผู้อุดมบุรุษประทับ นั่งอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำมินตานที เราได้พบพระพุทธเจ้า ผู้ปราศจากเกิดกิเลสธุลี เป็นเอกอัครบุคคลพระทัย ตั้งมั่นดี ครั้งนั้น เรามีจิตเลื่อมใสมีใจโสมนัส บูชาพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด ด้วยดอกเกด ซึ่ง มีกลิ่นหอมเหมือนน้ำผึ้ง ในกัปที่ 92 แต่กัปนี้ เราได้เอาดอกไม้ ใดบูชา ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้ เป็นผลแห่งพุทธบูชา |