เมนู

อโมรผลิยเถราปทานที่ 8 (508)



ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลไม้พิเศษ



[98] เราได้ถวายผลไม้โมระแด่พระสัม-
พุทธเจ้า ผู้มีพระฉวีวรรณปานดังทองคำ ผู้สมควร
รับเครื่องบูชา กำลังเสด็จดำเนินอยู่ในถนน
ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้
ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่
รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน
ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระอโมรผลิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประ
การฉะนี้แล.
จบอโมรผลยเถราปทาน

ตาลผลิยเถราปทานที่ 9 (509)



ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลตาล



[99] พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สยัมภูพระ-
นามว่าสตรังสี ผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไร ๆ เสด็จ
ออกจากที่สงัดแล้วออกโคจรบิณฑบาต
เราถือผลไม้อยู่ ได้เห็นเข้า จงได้เข้าไป
เฝ้าสมเด็จพระนราสภ เรามีจิตเลื่อมใสมีใจโสมนัส
ได้ถวายผลตาล

ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้
ใดกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่
รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน
ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระตาลผลิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ
ฉะนี้แล.
จบตาลผลิยเถราปทาน


นาลิเกรผลทายกเถราปทานที่ 10 (510)



ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลมะพร้าว



[100] ครั้งนั้น เราเป็นชาวสวน อยู่ใน
พระนครพันธุมดี ได้พบพระพุทธเจ้าผู้ปราศจาก
กิเลสธุลี กำลังเหาะอยู่ในอากาศ
เราได้เอาผลมะพร้าวถวายแด่พระพุทธเจ้า
ผู้ประเสริฐสุด พระพุทธเจ้าผู้มีพระยศใหญ่
ทำปีติให้แก่เรา ทรงนำความสุขมา
ให้ในปัจจุบัน ประทับยืนอยู่ในอากาศ ได้ทรง
รับแล้ว
เรามีจิตผ่องใส ครั้นถวายผลมะพร้าวแด่
พระพุทธเจ้าแล้ว ได้ประสบปีติอันไพบูลย์และ
อุดมสุข รัตนะย่อมบังเกิดแก่เราผู้เกิดในภพนั้น ๆ