ปิยาลผลทายกเถราปทานที่ 10 (500)ว่าด้วยผลแห่งการถวายลูกมะหาด[90] เมื่อก่อนเราเป็นพรานเนื้อ ครั้งนั้น เราเที่ยวอยู่ในป่าใหญ่ ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ ปราศจากกิเลสธุลี ทรงรู้จบธรรมทั้งปวง เราเลื่อมใส ได้เอาผลมะหาดมาถวาย พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด เป็นเขตแห่งบุญ ผู้ แกล้วกล้า ด้วยมือทั้งสองของตน ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใด ในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่รู้จัก ทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว. . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระปิยาลผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบปิยาลผลทายกเถราปทาน รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ 8. ปุฬินถูปิยเถราปทาน 9. นฬกุฏิทายกเถราปทาน 10. ปิยาลผลทายก
กณิการวรรคที่ 51ตีณิกณิการปุปผิยเถราปทานที่ 1 (501)ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกกรรณิการ์[91] พระสัมพุทธเจ้าพระนามว่า สุเมธะ มีพระมหาปุริสลักษณะอันประเสริฐ 32 ประการ พระองค์ทรงประสงค์ความสงัด จงเสด็จไปป่า หิมพานต์ พระมุนีผู้มีเลิศ ประกอบด้วยพระกรุณา เป็นอุดมบุรุษ เสด็จถึงป่าหิมพานต์แล้ว ประทับ นั่งขัดสมาธิ ครั้งนั้น เราเป็นวิทยาธรสัญจรไปใน อากาศ เราถือตรีศูลซึ่งกระทำไว้ดีแล้วเหาะไปใน อัมพร พระพุทธเจ้าส่องสว่างอยู่ในป่า เหมือน ไฟบนยอดภูเขา เหมือนพระจันทร์ในวันเพ็ญ และเหมือนต้นพระยารังที่มีดอกบานฉะนั้น เราออกจากป่าเหาะไปตามพระรัศมีพระ- พุทธเจ้าเห็นคล้ายกับสีของไฟที่ไหม้อ้อ ยังจิต ให้เลื่อมใส |