แผ่นดินนี้พร้อมทั้งป่าและภูเขาได้ นี้เป็นผลแห่ง ฆตมัณฑทายกเถราปทานที่ 6 (496)ว่าด้วยผลแห่งการถวายกากเปรียง[86] เราเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรง พระดำริดี เชษฐบุรุษของโลกประเสริฐกว่านรชน เสด็จเข้าป่าใหญ่ประชวรด้วยพระโรคลม จึงทำจิตให้เลื่อมใสนำกากเปรียงเข้าไป ถวาย เพราะกุศลกรรมอันเราได้ทำและสั่งสมไว้. แม่น้ำชื่อว่า ภาคีรถีนี้ และมหาสมุทร ทั้ง 4 ย่อมสำเร็จเป็นเปรียงแก่เรา และแผ่นดินอันกว้างใหญ่จะนับประมาณ มิได้นี้ ดังจะรู้ความดำริของเรา ย่อมกลายเป็น น้ำผึ้งและน้ำตาลกรวด |