ทราบว่า ท่านพระกิงสุกปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย อุปัฑฒทุสสทายกเถราปทานที่ 5 (495)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผ้าครึ่งผืน[85] ครั้งนั้น สาวกของพระผู้มีพระ- ภาคเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ชื่อว่า สุชาตะ แสวง หาผ้าบังสุกุลอยู่ที่กองหยากเยื่อใกล้ทางรถ เราเป็นลูกจ้างของคนอื่นอยู่ในพระนคร หงสาวดี ได้ถวายผ้าครึ่งผืนแล้วอภิวาทด้วยเศียร เกล้า ด้วยกรรมที่ทำไว้ดีแล้วนั้น และด้วยการ ตั้งเจตน์จำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไป สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เราเป็นจอมเทวดาเสวยราชสมบัติใน เทวโลก 33 ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 77 ครั้ง และได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์ โดยคณนานับมิได้ เพราะถวายผ้าครึ่งผืนเป็น ทาน เราเป็นผู้ไม่มีภัยแต่ไหน เบิกบานอยู่ ทุกวันนี้เราปรารถนา ก็พึงเอาผ้าเปลือกไม้คลุม แผ่นดินนี้พร้อมทั้งป่าและภูเขาได้ นี้เป็นผลแห่ง ฆตมัณฑทายกเถราปทานที่ 6 (496)ว่าด้วยผลแห่งการถวายกากเปรียง[86] เราเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรง พระดำริดี เชษฐบุรุษของโลกประเสริฐกว่านรชน เสด็จเข้าป่าใหญ่ประชวรด้วยพระโรคลม จึงทำจิตให้เลื่อมใสนำกากเปรียงเข้าไป ถวาย เพราะกุศลกรรมอันเราได้ทำและสั่งสมไว้. แม่น้ำชื่อว่า ภาคีรถีนี้ และมหาสมุทร ทั้ง 4 ย่อมสำเร็จเป็นเปรียงแก่เรา และแผ่นดินอันกว้างใหญ่จะนับประมาณ มิได้นี้ ดังจะรู้ความดำริของเรา ย่อมกลายเป็น น้ำผึ้งและน้ำตาลกรวด |