มณิปูชกเถราปทานที่ 2 (472)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยแก้วมณี

[62] พระชินเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ
ทรงรู้จบธรรมทั้งปวง ใคร่ต่อความสงบ ตรัสรู้
ด้วยพระองค์เอง เสด็จไปในอากาศ
สระใหญ่มีอยู่ในที่ไม่ไกลป่าหิมวันต์ ภพ
ของเราอันบุญกรรมประกอบดีแล้ว มีอยู่ในสระ
นั้น
เราออกจากภพได้เห็นพระผู้นำโลก ผู้ทรง
รุ่งเรืองเหมือนต้นราชพฤกษ์ โชติช่วงเหมือนดัง
กับไฟลุกโพลง
เราได้เห็นดอกไม้ชนิดหนึ่งที่มีในป่า
เปลี่ยว คิดว่าจักบูชาพระผู้นำโลก ทำจิตของตน
ให้เลื่อมใสแล้ว ได้ถวายบังคมพระศาสดา
เราหยิบแก้วมณีที่ศีรษะของเรา บูชาพระ
ผู้นำด้วยความปรารถนาว่า ด้วยการเอาแก้วมณี
บูชานี้ ขอจงมีวิบากอันดี
พระศาสดาพระนามว่าปทุมุตตระ ผู้ทรง
รู้แจ้งโลก ผู้สมควรรับเครื่องบูชา ประทับอยู่ใน
อากาศ ได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า
ขอความดำริของท่านจงสำเร็จเถิด ท่าน
จงได้สุขอันไพบูลย์ ด้วยการบูชาแก้วมณีนี้ ขอ
ท่านจงได้เสวยยศอันใหญ่หลวงเถิด