สัททสัญญิกวรรคที่ 36

สัททสัญญิกเถราปทานที่ 1 (351)

ว่าด้วยผลแห่งความเลื่อมใส

[353] ครั้งก่อน เราเป็นพรานเนื้อ (เที่ยว) อยู่ในป่าใหญ่ ได้
พบพระสัมพุทธเจ้าแวดล้อมด้วยสงฆ์สองฝ่ายในป่านั้น.
ซึ่งกำลังทรงประกาศสัจจะ 4 ทรงรื้อถอน (ช่วยเหลือ)
มหาชน เราได้ฟังพระวาจาอันไพเราะเปรียบด้วยเสียงนก
การเวกของพระมหามุนี พระนามว่า สิขี มีพระสำเนียงดัง
พรหม เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก เรายังจิตให้เลื่อมใสในพระ-
สำเนียงแล้ว ได้บรรลุความสิ้นอาสวะ.
ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วย
กรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งความเลื่อมใส.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระสัททสัญญิกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบสัททสัญญิกเถราปทาน