วกุลปุปผิยเถราปทานที่ 6 (226)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกพิกุล

[228] ชนทั้งหลายรู้จักชื่อเราว่า นารทะ รู้จักเราว่า กัสสปะ
เราได้เห็นพระพุทธเจ้าพระนามว่า วิปัสสี ผู้เลิศกว่าบรรดา
สมณะ อันเทวดาสักการะ ทรงไว้ซึ่งอนุพยัญชนะ สมควร
รับเครื่องบูชา เราถือเอาดอกพิกุลไปบูชาแด่พระพุทธเจ้า.
ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ใด
ด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา.
ในกัปที่ 74 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระมหากษัตริย์พระนามว่า
โรมสะ ทรงสวมพวงดอกไม้เป็นอาภรณ์ มียาน พลและ
พาหนะพรั่งพร้อม.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระวกุลปุปผิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบวกุลปุปผิยเถราปทาน

โสวัณณวฏังสกิยเถราปทานที่ 7 (227)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยพวงมาลัย

[229] เราเดินอยู่ตามพื้นที่สวน ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้เป็น
นายกของโลก เราได้ถือมาลัยประดับศีรษะที่ทำด้วยทอง อัน
สร้าง (ตกแต่ง) อย่างดี ขึ้นคอช้างไปอย่างรีบด่วน บูชาแด่
พระพุทธเจ้าพระนามว่า สิขี ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก.
ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้บูชาพระพุทธเจ้าด้วยดอกไม้
ใดด้วยการบูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธ-
บูชา.
ในกัปที่ 27 แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิพระองค์
หนึ่ง เป็นจอมแห่งชน มีนามว่า มหาปตาปะ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระโสวัณณวฏังสกิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบโสวัณณวฏังสกิยเถราปทาน