อิสิมุคคทายกเถราปทานที่ 5 (185)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายน้ำผึ้ง

[187] เราแม้จะอยู่ในปราสาท ก็นิมนต์พระพุทธเจ้าพระนาม
ว่าปทุมุตตระ ผู้มีพระรัศมีเปล่งปลั่งดังพระอาทิตย์อุทัย มี
พระรัศมีเหลืองอร่ามเหมือนพระจันทร์ สุกสกาวราวกับดอก
กุ่ม ให้เสวยถั่วฤๅษี ซึ่งบดผสมกับน้ำผึ้งอันไม่มีตัว ถวาย
แด่พระองค์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก.
เอาน้ำผึ้งใส่บาตรของพระสาวกแห่งพระพุทธเจ้าซึ่งมีประ-
มาณแปดแสน จนเต็มทุก ๆ รูป ได้ถวายแด่พระพุทธเจ้า
มากกว่านั้น.
เราอันกุศลมูล คือความเลื่อมใสแห่งจิตนั้น ตักเตือน ไม่
เข้าถึงทุคติเลยตลอดแสนกัป ในกัปที่ 43,800 ได้เป็น
พระเจ้าจักรพรรดิ พระนามว่ามหิสมันตะ ผู้มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระอิสิมุคคทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบอิสิมุคคทายกเถราปทาน

โพธิอุปัฏฐายกเถราปทานที่ 6 (186)

ว่าด้วยผลแห่งการบำรุงไม้โพธิ์

[188] เราเป็นคนตีตะโพนอยู่ในนครรัมมวดี เป็นผู้ไปประกอบ
การบำรุงไม้โพธิ์อันอุดมเป็นนิตย์.
เราบำรุง ทั้งเวลาเย็น ทั้งเวลาเช้า อันกุศลมูลตักเตือน
แล้ว ไม่เข้าถึงทุคติเลยตลอด 1,800 กัป.
ในกัปที่ 1,500 เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิผู้เป็นอธิบดี
แห่งชน มีพระนามว่าทมถะ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระโพธิอุปัฏฐายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบโพธิ์อุปัฏฐายกเถราปทาน