โสปากเถราปทานที่ 9 (19)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายอาสนะดอกไม้

[21] พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ เสด็จมายังสำนัก
ของเรา ซึ่งกำลังชำระเงื้อมเขาอยู่ที่ภูเขาสูงอันประเสริฐ เรา
เห็นพระพุทธเจ้าเสด็จเข้ามา ได้ตกแต่งเครื่องลาดแล้ว ได้
ปูลาดอาสนะดอกไม้ถวายแด่พระโลกเชษฐ์ผู้คงที่ ประทับนั่ง
พระภาคเจ้า พระนามว่าสิทธัตถะนายกของโลก ประทับนั่ง
บนอาสนะดอกไม้ ทรงทราบคติของเรา ได้ตรัสความที่
สังขารไม่เที่ยงว่า สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิด
ขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป ความที่
สังขารเหล่านั้นสงบระงับเป็นสุข.
พระสัพพัญญูเชษฐบุรุษของโลก เป็นพระผู้ประเสริฐ
ทรงเป็นนักปราชญ์ ตรัสดังนี้แล้ว เสด็จเหาะขึ้นในอากาศ
ดังพระยาหงส์ในอัมพร.
เราละทิฐิของตนแล้ว เจริญอนิจจสัญญา ครั้นเราเจริญ
อนิจจสัญญาได้วันเดียวก็ทำกาละ ณ ที่นั้นเอง เราเสวยสมบัติ
ทั้งสอง อันกุศลมูลตักเตือนแล้วเถิดในภพที่สุด เข้าถึงกำเนิด
พ่อครัว.
เราออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต เรามีกาลฝน 7 โดย
กำเนิด ได้บรรลุพระอรหัต เราปรารภความเพียร มีใจแน่ว
แน่ตั้งมั่นอยู่ในศีลด้วยดี ยังพระมหานาคให้ทรงยินดีแล้ว ได้