มธุปิณฑิกเถราปทานที่ 7 (97)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายน้ำผึ้ง

[99] ความยินดีเป็นอันมากแก่เรา เพราะได้เห็นพระผู้มี-
พระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ ผู้ประเสริฐกว่าบรรดาฤาษี
ผู้สมควรรับเครื่องบูชา ผู้ดับแล้ว เป็นมหานาค ผู้องอาจดัง
ม้าอาชาไนย ผู้รุ่งโรจน์เหมือนดาวประกายพฤกษ์ อันหมู่
เทวดานมัสการอยู่.
ในป่าชัฏสงัดเสียงไม่อากูล ญาณเกิดขึ้นแล้วในขณะนั้น
เราได้ถวายน้ำผึงแด่พระศาสดาผู้เสด็จอออกจากสมาธิ.
เรามีใจผ่องใส ถวายบังคมพระบาทของพระผู้มีพระภาค-
เจ้าพระนามว่าสิทธัตถะด้วยเศียรเกล้า แล้วบ่ายหน้ากลับไป
ทางทิศประจิม.
ในกัปที่ 34 แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระราชาพระนามว่า
สุทัสสนะ ในกาลนั้น น้ำผึ้งออกจากรากไม้ไหลลงในโภชนา-
หารของเรา ฝนน้ำผึ้งตกลง นี้เป็นผลแห่งบุพกรรม.
ในกัปที่ 94 แต่กัปนี้ เราได้ถวายน้ำผึ้งใด ในกาลนั้น
ด้วยกรรมนั้นเราไม่รู้จักทุติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายน้ำผึ้ง.
ในกัปที่ 34 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 4 ครั้ง
มีพระนามว่าสุทัสสนะ ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มี
พละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.