ฯ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ

ขุทฺทกนิกาเย

ชาตกปาฬิ

(ทุติโย ภาโค)

17. จตฺตาลีสนิปาโต

521. เตสกุณชาตกํ (1)

[1]

‘‘เวสฺสนฺตรํ ตํ ปุจฺฉามิ, สกุณ ภทฺทมตฺถุ เต;

รชฺชํ กาเรตุกาเมน, กิํ สุ กิจฺจํ กตํ วรํ’’ฯ

[2]

‘‘จิรสฺสํ วต มํ ตาโต, กํโส พาราณสิคฺคโห;

ปมตฺโต อปฺปมตฺตํ มํ, ปิตา ปุตฺตํ อโจทยิฯ

[3]

‘‘ปฐเมเนว วิตถํ, โกธํ หาสํ นิวารเย;

ตโต กิจฺจานิ กาเรยฺย, ตํ วตํ อาหุ ขตฺติยฯ

[4]

‘‘ยํ ตฺวํ ตาต ตโปกมฺมํ [ตเป กมฺมํ (สี. สฺยา. ปี.)], ปุพฺเพ กตมสํสยํ;

รตฺโต ทุฏฺโฐ จ ยํ กยิรา, น ตํ กยิรา ตโต ปุน [ปุนํ (ปี.)]ฯ

[5]

‘‘ขตฺติยสฺส ปมตฺตสฺส, รฏฺฐสฺมิํ รฏฺฐวฑฺฒน;

สพฺเพ โภคา วินสฺสนฺติ, รญฺโญ ตํ วุจฺจเต อฆํฯ

[6]

‘‘สิรี ตาต อลกฺขี จ [สิรี จ ตาต ลกฺขี จ (สฺยา. ปี.)], ปุจฺฉิตา เอตทพฺรวุํ;

อุฏฺฐาน [อุฏฺฐาเน (สฺยา.)] วีริเย โปเส, รมาหํ อนุสูยเกฯ

[7]