6. มัณฑัพยชาดกว่าด้วยความรักที่มีต่อบุตร[1380] เราเป็นผู้มีความต้องการบุญ ได้มีจิต เลื่อมใสประพฤติพรหมจรรย์อยู่เพียง 7 วัน เท่านั้น ต่อจากนั้นมา แม้เราจะไม่มีความใคร่ บรรพชา ก็ทนประพฤติพรหมจรรย์ของเราอยู่ ได้ถึง 50 กว่าปี ด้วยความสัตย์อันนี้ ขอความ สวัสดีจงมีแก่ยัญญทัตตกุมาร พิษจงคลายออก ยัญญทัตตกุมารจงรอดชีวิตเถิด. [1381] เพราะเหตุที่เราเห็นแขกในเวลาที่มาถึง บ้านเพื่อจะพักอยู่ บางครั้งไม่พอใจจะให้พัก เลย แม้สมณพราหมณ์ผู้เป็นพหูสูต ก็ไม่ทราบ ความไม่พอใจของเรา แม้เราไม่ประสงค์จะให้ ให้ได้ ด้วยความสัตย์นี้ขอความสวัสดี จงมี แก่ยัญญทัตตกุมาร พิษจงคลายออก ยัญญทัตต กุมารจงรอดชีวิตเถิด. |