5. จุลลโพธิชาดกว่าด้วยความโกรธ[1367] ดูก่อนพราหมณ์ ถ้าจะมีบุคคลมาพาเอา นางปริพพาชิกา ผู้มีนัยน์ตากว้างงามน่ารัก มี ใบหน้าอมยิ้ม ของท่านไปด้วยกำลัง ท่านจะ ทำอย่างไรเล่า ? [1368] ถ้าความโกรธเกิดขึ้นแก่อาตมภาพแล้ว ยังไม่เสื่อมคลายไป เมื่ออาตมภาพยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่หาย อาตมภาพจะห้ามกันเสียโดยพลัน ทีเดียว ดังฝนห่าใหญ่ชำระล้างธุลี ฉะนั้น. [1369] ท่านกล่าวอวดอ้างไว้ในวันก่อนอย่างไร หนอ วันนี้เป็นเหมือนว่ามีกำลัง ทำเป็นไม่ เห็น นั่งนิ่งเย็บสังฆาฏิอยู่ในบัดนี้. [1370] ความโกรธเกิดขึ้นแก่อาตมภาพแล้ว ยัง ไม่เสื่อมคลายไป เมื่ออาตมภาพยังมีชีวิตอยู่ก็ ยังไม่หาย แต่อาตมภาพได้ห้ามกันแล้วโดย พลัน เหมือนฝนห่าใหญ่ชำระล้างธุลี ฉะนั้น. |