เมนู

3. จตุโปสถิกชาดก



ว่าด้วยสมณะ



[1342] ผู้ใดไม่ทำความโกรธในบุคคลผู้ควรโกรธ
ผู้นั้นเป็นสัตบุรุษ ย่อมไม่โกรธในกาลไหน ๆ
บุคคลนั้นแม้จะโกรธ ก็ไม่ทำความโกรธให้
ปรากฏ นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวบุคคลนั้นแล
ว่าเป็นสมณะในโลก.
[1343] นรชนใดมีท้องพร่อง ย่อมทนความหิว
ได้ นรชนนั้นเป็นผู้ฝึกตนแล้ว มีตบะ มีข้าว
และน้ำพอประมาณ ย่อมไม่บาปเพราะเหตุแห่ง
อาหาร นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวนรชนนั้นแล
ว่าเป็นสมณะในโลก.
[1344 ] บุคคลละการเล่นและความยินดีทั้งปวง
ได้เด็ดขาด ไม่กล่าวคำเหลาะแหละนิดหน่อย
ในโลก เว้นจากการแต่งเนื้อแต่งตัว และเว้น
จากเมถุนธรรม นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าว
บุคคลนั่นแล ว่าเป็นสมณะในโลก.