2. กัณหชาดกว่าด้วยขอพร[1329] บุรุษนี้ดำจริงหนอ บริโภคโภชนะก็ดำ อยู่ในภูมิประเทศก็ดำ เราไม่ชอบใจเลย. [1330] คนประกอบด้วยตบะไม่ชื่อว่าคนดำเพราะ คนที่มีแก่นในภายใน ชื่อว่าเป็นพราหมณ์ บาป กรรมมีอยู่ในคนใด คนนั้นแหละข้อว่าเป็นคน ดำ นะท้าวสุชัมบดี. [1331] ข้าแต่พราหมณ์ คำนั้นท่านกล่าวดีแล้ว เป็นสุภาษิตอันสมควร ข้าพเจ้าจะให้พรท่าน ตามแต่ใจท่านปรารถนาเถิด. [1332] ข้าแต่ท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่กว่าภูตทั้งปวง ถ้าจะโปรดประทานพรแก่ข้าพระองค์ ข้าพระ องค์ปรารถนาให้ความประพฤติของตน อย่าให้ มีความโกรธ อย่าให้มีโทสะ อย่าให้มีความ |