5. คังคมาลชาดกว่าด้วยกามทั้งหลายเกิดจากความดำริ[1155] แผ่นดินร้อนเหมือนถ่านไฟ ดารดาษไป ด้วยทรายอันร้อนเหมือนเถ้ารึง เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้ายังทำเป็นทองไม่รู้ร้อนขับเพลงอยู่ได้ แดด ไม่เผาเจ้าดอกหรือ เบื้องบนก็ร้อน เบื้องล่าง ก็ร้อน เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้ายังทำเป็นทองไม่รู้ ร้อน ขับเพลงอยู่ได้ แดดไม่เผาเจ้าดอกหรือ ? [1156] ข้าแต่พระราชา แดดหาเผาข้าพระองค์ไม่ แต่ว่าวัตถุกามและกิเลสกาม ย่อมเผาข้าพระ- องค์ เพราะว่าความประสงค์หลาย ๆ อย่าง มีอยู่ ความประสงค์เหล่านั้น ย่อมเผาข้าพระ- องค์ แดดหาได้เผาข้าพระองค์ไม่. [1157] ดูก่อนกาม เราได้เห็นมูลรากของเจ้า แล้ว เจ้าเกิดจากความดำริ เราจักไม่ดำริถึงเจ้า อีกละ เจ้าจักไม่เกิดด้วยอาการอย่างนี้. |