3. สุลสาชาดกว่าด้วยผู้รอบรู้เหตุผลย่อมรอดพ้นศัตรู[1137] สร้อยคอทองคำนี้ มีแก้วมุกดา แล้ว ไพฑูรย์เป็นอันมา ตลอดจนทรัพย์นับเป็น พันทั้งหมด ข้าพเจ้ายกให้ท่าน ขอความ เจริญจงมีแก่ท่าน และจงประกาศข้าพเจ้าว่า เป็นทาสีเกิด. [1138] แน่ะแม่คนงาม เจ้าจงเปลื้องเครื่อง ประดับออกอย่ามัวร่ำไรให้มากไปเลย เราไม่ รับรู้อะไรทั้งนั้น เรานำเจ้ามาเพื่อทรัพย์อย่าง เดียวเท่านั้น. [1139] ฉันมานึกถึงตัวเอง แต่น้อยคุ้มใหญ่ ฉันไม่ได้รู้จักรักชายอื่น ยิ่งไปกว่าท่านเลย. [1140] ขอเชิญท่านนั่งลง ฉันจักขอกอดท่าน ให้สมรัก และจักกระทำประทักษิณแก่ท่าน เสียก่อน เพราะว่าต่อแต่นี้ไป การคบหากัน ระหว่างฉันกับท่านจะไม่มีอีก. |