2. อัฏฐสัททชาดกว่าด้วยพระนิพพาน[1129] สระมงคลโบกขรณีนี้ แต่ก่อนเป็นที่ลุ่ม ลึก มีน้ำมาก มีปลามาก เป็นที่อยู่อาศัยของ พญานกยาง เป็นที่อยู่แห่งบิดาของเรา บัดนี้ น้ำแห้ง วันนี้พวกเราจะพากันเลี้ยงชีพด้วย กบ ถึงพวกเราจะถูกความหิวบีบคั้นถึงเพียงนี้ จะไม่ละที่อยู่. [1130] ใครจะทำลายนัยน์ตาข้างที่สอง ของนาย พันธุระผู้มีอาวุธในมือให้แตกได้ ใครจักกระทำ ลูก รังของเรา และตัวเราให้มีความสวัสดีได้. [1131] ดูก่อนมหาบพิตร คติของกระพี้ไม้นั้น มีอยู่เพียงใด กระพี้ไม้ทั้งหมด แมลงภู่เจาะกิน สิ้นแล้วเพียงนั้น แมลงภู่หมดอาหารแล้ว จึง ไม่ยินดีในไม้แก่น. [1132] ไฉนหนอเราจึงจะจากที่นี่ ไปให้พ้นจาก |