11. ปรันตปชาดกว่าด้วยลางบอกความชั่วและภัยที่จะมาถึง[1114] บาปจักมาถึงข้าพระองค์ ภัยจักมาถึงข้า พระองค์ เพราะมนุษย์หรือมฤคก็ไม่รู้เขย่ากิ่ง ไม้ในครั้งนั้น. [1115] ความใคร่ของเราในภรรยาผู้หวาดกลัว ที่ อยู่ไม่ไกลจักทำให้เราผอมเหลือง เหมือนกิ่งไม้ ทำให้นายปรันตปะผอมเหลืองฉะนั้น. [1116] ภริยาผู้น่ารักใคร่ ไม่มีที่ติอยู่ในบ้าน จัด เศร้าโศกถึงเรา ความเศร้าโศกจักทำให้เธอ ผอมเหลือง เหมือนกิ่งไม้ทำให้นายปรันตปะ ผอมเหลืองฉะนั้น. [1117] หางตาที่หล่อนชำเลืองมาหาฉันก็ดี การ ยิ้มของหล่อนก็ดี ถ้อยคำที่หล่อนเปล่งออกมา ก็ดี จักทำให้เราผอมเหลือง เหมือนกิ่งไม้ทำให้ นายปรันตปะผอมเหลืองฉะนั้น. [1118] เสียงกิ่งไม้ได้มาประจักษ์แน่นอนแล้ว อรรถกถาปรันตปชาดกที่ 11 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร ทรงปรารภ |