เมนู

5. โสมทัตตชาดก



ว่าด้วยความเศร้าโศกถึงผู้เป็นที่รัก



[1072] โสมทัตตมาตังคะ ซึ่งในวันก่อนมาต้อน
รับเราไกลถึงป่าเป็นเวลานาน เราไม่เห็น ไปที่
ไหนเสียแล้ว.
[1073] นี้เองคือช้างโสมทัตตเชือกนั้น นอนตาย
แล้ว มันนอนตายอยู่เหนือพื้นดิน เหมือน
ยอดเถาย่านทราย ที่ถูกเด็ดทิ้งแล้ว. โสมทัตต
กุญชรได้ตายไปแล้วหนอ.
[1074] เมื่อท่านเป็นอนาคาริก หลุดพ้นไปแล้ว
การที่ท่านโศกเศร้าถึงสัตว์ที่ตายไปแล้ว ไม่
เป็นการดีสำหรับท่านผู้เป็นสมณะ.
[1075] ข้าแต่ท้าวสักกะ ความรักใคร่ย่อมเกิด
ขึ้นแก่ดวงใจของมนุษย์หรือมฤค เพราะการ
อยู่ด้วยกันโดยแท้ อาตมภาพจึงไม่อาจไม่
เศร้าโศกถึงสัตว์ที่เป็นที่รักได้.