เมนู

4. คิชฌชาดก



ว่าด้วยเมื่อถึงคราวพินาศความคิดย่อมวิบัติ



[990] ท่านเหล่านั้น พ่อแม่ของเราแก่เฒ่าแล้ว
อาศัยอยู่ที่ซอกเขาจักทำอย่างไรหนอ เราก็ติด
บ่วง ตกอยู่ในอำนาจของนายพรานนิลิยะ.
[991] แร้ง เจ้าโอดครวญทำไม การโอด
ครวญของเจ้าจะมีประโยชน์อะไรเล่า ข้าไม่
เคยได้ยินหรือไม่เคยเห็นนกพูดภาษาคนได้
เลย.
[992] เราเลี้ยงพ่อแม่ผู้แก่เฒ่า แล้วอาศัยอยู่ที่
ซอกเขา ท่านจักทำอย่างไรหนอ เมื่อเราตก
อยู่ในอำนาจของท่านแล้ว.
[993] ชาวโลกพูดกันว่า แร้งมองเห็นซากศพ
ไกลถึงร้อยโยชน์ เหตุไฉนเจ้าแม้เข้าไปใกล้
ข่ายและบ่วงแล้ว จึงไม่รู้จัก.
[994] เมื่อใดความเสื่อมจะมี และสัตว์จะมี
ความสิ้นชีวิต เมื่อนั้นเขาแม้จะเข้าไปใกล้
ตาข่ายและบ่วง แล้วก็ไม่รู้จัก.