เมนู

3. สุตนชาดก



ว่าด้วยเสียเพื่อได้



[983] ดูก่อนมฆเทพ ผู้สิงสถิตอยู่ ณ ต้นไทรนี้
พระราชาทรงส่งภัตตาหารเจือด้วยเนื้อสะอาด
มาให้ท่าน ขอท่านจงออกมารับประทานเถิด.
[984] มาเถิดมาณพ จงถือเอาภัตตาหารผสม-
ด้วยกับข้าว จงมาเถิดมาณพ ท่านจงกินเถิด
ทั้ง 2 คน คือเราและท่านจักกินกัน.
[985] ดูก่อนยักษ์ ท่านจักละทิ้งประโยชน์มาก
มาย เพราะเหตุเล็กน้อย คนทั้งหลายผู้ระแวง
ความตาย จักไม่นำภิกษาหารมาให้ท่าน.
[986] ดูก่อนยักษ์ ภัตตาหารที่เรานำมานี้ เป็นของ
ดี เป็นภักษาหารประจำของท่าน เป็นของ
สะอาด ประณีต ประกอบด้วยรสอร่อย ถ้า
เมื่อท่านกินเราแล้วไซร้ คนที่จะนำอาหารมา
ให้ท่าน จะหาได้ยากในที่นี้.

[987] ดูก่อนสุตนะ ประโยชน์ตามที่ท่านพูดถึง
ย่อมเจริญแก่เราทีเดียว เราอนุญาตแล้ว ท่าน
จงไปหามารดาโดยสวัสดีเถิด.
[988] ดูก่อนมาณพ ท่านจงเอาพระขรรค์, ฉัตร
และฉลองพระบาทไปเถิด มารดาของท่าน ก็จง
เห็นท่าน และท่านก็จงเห็นมารดา โดยสวัสดี
เถิด.
[989] ดูก่อนยักษ์ ขอท่านจงเป็นผู้มีความสุข
พร้อมกับญาติทั้งหมดเหมือนกัน เราได้ทั้ง
ทรัพย์ ทั้งได้ปฏิบัติตามพระราชดำรัส.

จบ สุตนชาดกที่ 3

อรรถกถาสุตนชาดกที่ 3



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภ
ภิกษุผู้เลี้ยงมารดา จึงตรัสเรื่องนี้ มีคำเริ่มต้นว่า ราชา เต ภตฺตํ ดังนี้.
เรื่องจักมีชัดใน 3 ชาดก. แต่ในที่นี้มีดังต่อไปนี้.
ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนคร-
พาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลคหบดีผู้ตกยาก. ญาติทั้งหลาย