8. อรัญญชาดกว่าด้วยการเลือกคบคน[690] คุณพ่อ ผมออกจากป่าไปสู่บ้านแล้ว พึงคบคนที่มีศีลอย่างไร มีวัตรอย่างไร ผมถามแล้ว ขอคุณพ่อจงบอกข้อนั้นแก่ ผมด้วย. [691] ลูกเอ๋ย ผู้ใดพึงคุ้นเคยกะเจ้าก็ดี พึง อดทนความคุ้นเคยของเจ้าได้ก็ดี เชื่อถือ คำพูดของเจ้าก็ดี งดโทษให้เจ้าก็ดี เจ้าไป จากที่นี้แล้วจงคบหาผู้นั้นเถิด. [692] ผู้ใดไม่มีกรรมชั่วด้วยกาย วาจาและใจ เจ้าไปจากที่นี้แล้วจงคบหาผู้นั้น ทำตนให้ เหมือนบุตรผู้เกิดจากอกของผู้นั้นเถิด. [693] ลูกเอ๋ย คนที่มีจิตเหมือนน้ำย้อมขมิ้น มีจิตกลับกลอก รักง่ายหน่ายเร็ว เจ้าอย่า คบหาคนเช่นนั้นเลย ถึงหากว่าพื้นชมพูทวีป ทั้งหมดจะไม่มีมนุษย์ก็ตาม. จบ อรัญญชาดกที่ 8 |