เมนู

2. กัสสปมันทิยชาดก


ว่าด้วยรู้ตัวว่าผิดแล้วสารภาพผิด


[456] ข้าแต่ท่านกัสสปะ เด็กหนุ่มจะด่าแช่ง
หรือจะตีก็ตาม ด้วยขอความเป็นเด็กหนุ่ม
บัณฑิตผู้มีปัญญาย่อมอดทนความผิดที่พวก
เด็กทำแล้วทั้งหมดนั้นได้.
[547] ถ้าแม้สัตบุรุษทั้งหลายวิวาทกัน ก็กลับ
เชื่อมกันได้สนิทโดยเร็ว ส่วนคนพาลทั้ง-
หลายย่อมแตกกันเหมือนภาชนะดิน เขา
ย่อมไม่ถึงความสงบเวรกันได้เลย.
[548] ผู้ใดรู้โทษที่ตนล่วงแล้ว 1 ผู้ใดรู้แสดง
โทษ 1 คนทั้งสองนั้นย่อมพร้อมเพรียงกัน
ยิ่งขึ้น ความสนิทสนมของเขาย่อมไม่เสื่อม
คลาย.
[549] ผู้ใด เมื่อคนเหล่าอื่นล่วงเกินกัน คน
เองสามารถจะเชื่อมให้สนิทสนมได้ ผู้นั้น
แลชื่อว่าเป็นผู้ประเสริฐยิ่ง ผู้นำภาระไป ผู้
ทรงธุระไว้.

จบ กัสสปมันทิยชาดกที่ 2