เมนู

4. ทัททรชาดก


ไม่ควรถือตัวในที่ที่เขาไม่รู้จัก


[514] ข้าแต่พี่ทัททระ ถ้อยคำด่าว่าอันหยาบ-
คายในมนุษยโลกเหล่านี้ ย่อมทำให้ฉัน
เดือดร้อน พวกเด็ก ๆ ชาวบ้านผู้ไม่มีพิษ
ฤทธิ์เดช ยังนาด่าว่าเราผู้เป็นอสรพิษร้ายได้
ว่าเป็นสัตว์กินกบกินเขียด และว่าเป็นสัตว์
น้ำ.
[515] บุคคลผู้ถูกขับไล่จากแว่นแคว้นของตน
ไปอยู่ยังถิ่นอื่นแล้ว ควรสร้างฉางใหญ่ไว้
สำหรับเก็บคำหยาบคายทั้งหลาย.
[516] บุคคลอยู่ในสำนักคนผู้ไม่รู้จักชาติและ
โคตรของตน ไม่พึงทำการถือตัวในที่ที่ไม่มี
ใครรู้จักตน โดยชาติหรือโดยวินัย.
[517] บุคคลผู้มีปัญญา แม้เปรียบเสมอด้วย
ไฟ เมื่อไปอยู่ต่างถิ่นไกล พึงอดทน แม้
จะเป็นคำขู่ ตะคอกของทาสก็ตาม.

จบ ทัททรชาดกที่ 4