เมนู

7. กามวิลาปชาดก


ว่าด้วยผู้พิลาปถึงกาม


[490] ดูก่อนนกผู้มีปีกเป็นยาน บินทะยานไป
ในเวหา บินไปในอากาศอันสูง ท่านช่วย
บอกกะภรรยาของข้าพเจ้าผู้มีลำขาเสมอด้วย
ต้นกล้วย ว่าข้าพเจ้าถูกเสียบอยู่บนหลาว
ภรรยาของข้าพเจ้านั้น เมื่อไม่รู้ข่าวคราวอัน
นี้ ก็จักทำการรอคอยข้าพเจ้าเป็นเวลานาน.
[491] ภรรยาของข้าพเจ้านั้นยังไม่รู้ว่าหลาว
และหอกนี้เขาวางไว้ เพื่อเสียบประจาน
นางเป็นคนดุร้าย ก็จะโกรธข้าพเจ้า ความ
โกรธแห่งภรรยาของข้าพเจ้านั้น จะทำให้
ข้าพเจ้าเดือดร้อนไปด้วย อนึ่ง หลาวนี้มิได้
ทำให้ข้าพเจ้าเดือดร้อนเลย.
[492] หอกและเกราะนี้ข้าพเจ้าเก็บไว้ที่หัวนอน
อนึ่ง แหวนก้อยที่ทำด้วยทองคำสุก และ
ผ้าแคว้นกาสีเนื้ออ่อน ข้าพเจ้าก็เก็บไว้ที่หัว
นอน ขอภรรยาที่รักของข้าพเจ้า ผู้มีความ
ต้องการทรัพย์ จงยินดีด้วยทรัพย์นี้เถิด.

จบ กามวิลาปชาดกที่ 7

อรรถกถากามวิลาปชาดกที่ 7


พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภ
การประเล้าประโลมภรรยาเก่า จึงตรัสเรื่องนี้ มีคำเริ่มต้นว่า อุจฺเจ
สกุเณ เฑมาน
ดังนี้.
เรื่องปัจจุบันได้กล่าวไว้แล้วในปุปผรัตตชาดก เรื่องอดีตจักมี
แจ้งในอินทรียชาดก.
แต่ในที่นี้ ราชบุรุษทั้งหลายทำให้บุรุษนั้นเร่าร้อน เสียบ
ประจานไว้บนหลาวทั้งเป็น ๆ. บุรุษนั้นนั่งอยู่บนหลาวนั้น เห็น
กาบินมาทางอากาศ ไม่อนาทรถึงเวทนาทั้งที่แรงกล้าเห็นปานนั้น
เมื่อจะเรียกกานั้นมาเพื่อจะส่งข่าวสารถึงภรรยาผู้เป็นที่รัก จึงได้กล่าว
คาถาเหล่านี้ว่า :-
ดูก่อนนกผู้มีปีกเป็นยาน บินทะยาน
ไปในเวหา บินไปในอากาศอันสูง ท่านช่วย
บอกภรรยาของข้าพเจ้าผู้มีลำขาเสมอด้วยต้น
กล้วยให้ทราบด้วย ว่าข้าพเจ้าถูกเสียบอยู่บน
หลาว ภรรยาที่รักของข้าพเจ้านั้นเมื่อไม่ทราบ
ข่าวคราวอันนี้ จักทำการรอคอยข้าพเจ้าตลอด
กาลนาน.
ภรรยาของข้าพเจ้านั้นยังไม่รู้ว่าหลาว
และหอกนี้เขาวางไว้ เพื่อเสียบประจาน