2. เสยยชาดกคบคนประเสริฐก็ประเสริฐ[445] ผู้ใดคบหากับบุคคลผู้ประเสริฐ ผู้นั้น ชื่อว่าเป็นผู้มีส่วนอันประเสริฐด้วย เราสมาน ไมตรีกับพระยาโจรคนเดียว ก็ปลดเปลื้อง ท่านทั้งหลายผู้ต้องโทษได้ทั้งร้อยคน. [446] เพราะฉะนั้น บุคคลคนเดียวสมาน ไมตรีกับโลกทั้งมวลสิ้นชีพแล้ว ก็พึงเข้าถึง สวรรค์ ท่านชาวาสิกรัฐทั้งหลายจงฟังคำ ของเรานี้เถิด. [447] พระเจ้ากังสมหาราช ครอบครอง ราชสมบัติเมืองพาราณสี ได้ตรัสพระดำรัส นี้แล้ว ก็ทรงสละทั้งธนูและลูกศรเสีย ทรง สมาทานสำรวมศีล. จบ เสยยชาดกที่ 2 อรรถกถาเสยยชาดกที่ 2 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภ |