เมนู

9. สตปัตตชาดก


ว่าด้วยความสำคัญผิด


[436] มาณพสำคัญนางสุนัขจิ้งจอกในหนทาง
ซึ่งเที่ยวอยู่ในป่าผู้ปรารถนาประโยชน์ และ
บอกให้รู้ด้วยอาการอย่างนั้นว่า เป็นผู้
ปรารถนาความฉิบหายว่า มาสำคัญนกกระไนผู้
ปรารถนาความฉิบหายว่า เป็นผู้ปรารถนา
ประโยชน์ฉันใด.
[437] บุคคลบางคนในโลกนี้ย่อมเป็นเช่นนั้น
เมื่อชนทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์กล่าว
สอน ย่อมกลับถือเอาโดยไม่เคารพ ฉันนั้น.
[438] อนึ่ง ชนเหล่าใดสรรเสริญบุคคลนั้นก็ดี
ยกย่องบุคคลนั้นเพราะกลัวก็ดี ก็สำคัญชน
เหล่านั้นว่าเป็นมิตร เหมือนมาณพสำคัญผิด
นกกระไนว่าเป็นมิตร ฉะนั้น.

จบ สตปัตตชาดกที่ 9

อรรถกถาสตปัตตชาดกที่ 9


พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันวิหาร ทรงปรารภ
พวกภิกษุฉัพพัคคีย์ชื่อว่าปัณฑกะ และโลหิตกะ จึงตรัสเรื่องนี้มีคำ