3. มณิกัณฐชาดกว่าด้วยขอสิ่งที่ไม่ควรขอ[358] ข้าวและน้ำอันไพบูลย์ยิ่งย่อมเกิดขึ้น แก่ข้าพเจ้าเพราะเหตุแก้วมณีดวงนี้ ข้าพเจ้า จักให้แก้วมณีดวงนั้นแก่ท่านไม่ได้ ท่านก็ ยิ่งขอหนักขึ้น ใช่แต่เท่านั้น ข้าพเจ้าจักไม่ มาสู่อาศรมของท่านอีกด้วย. [359] ท่านขอแก้วมณีอันเกิดจากหินดวงนี้ ย่อมทำให้ข้าพเจ้าหวาดเสียว เหมือนกับ ชายหนุ่มมีมือถือดาบอันลับแล้วที่แผ่นหิน มาทำให้ข้าพเจ้าหวาดเสียว ฉะนั้น ข้าพเจ้า จักให้แก้วมณีดวงนั้นแก่ท่านไม่ได้ ท่านก็ ยิ่งขอหนักขึ้น ใช้แต่เท่านั้น ข้าพเจ้าจักไม่ มาสู่อาศรมของท่านอีกด้วย. [360] บุคคลรู้ว่าสิ่งของอันใดเป็นที่รักของเขา ก็ไม่ควรขอสิ่งที่อันนั้น บุคคลย่อมเป็น ที่เกลียดชังเพราะขอจัด พระยานาคถูก พราหมณ์ขอแก้วมณี ตั้งแต่นั้นก็มิได้มาให้ พราหมณ์นั้นเห็นอีกเลย. จบ มณิกัณฐชาดกที่ 3 |